Οι Περαμιώτες, η
Παναγία Φανερωμένη et “l’ affaire de Péramos”
Το έτος 1903 η Πέραμος της Κυζίκου* έλαβε την ανήκουστη απόφαση να αποσκιρτήσει από την Ορθοδοξία και να προσχωρήσει στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας. Αφετηρία της απονενοημένης κίνησης των Περαμίων υπήρξε η σύγκρουσή τους με το μητροπολίτη Κυζίκου Κωνσταντίνο Β΄(1900-Οκτ.1903) για τη διαχείριση της ενοριακής Μονής Παναγίας της Φανερωμένης*. Από την αρχή της σύντομης ποιμαντορίας του ο ιεράρχης αντιτάχθηκε στην απαίτηση των Περαμίων να έχουν αυτοί την αποκλειστική κυριότητα της Μονής, ένα δικαίωμα που ήταν παλαιόθεν αναγνωρισμένο με σουλτανικά φιρμάνια. Εξ αιτίας αυτής της διαμάχης για περίπου δύο χρόνια οι Περαμιώτες δεν είχαν καμία σχέση ή επαφή με το μητροπολίτη τους και δεν τον μνημόνευαν στις ιεροτελεστίες.