Ορφανά Ελλήνων και Αρμενίων της Near East Relief στην Καβάλα

 

Ορφανά Ελλήνων και Αρμενίων της Near East Relief στην Καβάλα

(ανάρτηση στο FB, 25 Απριλίου 2022)


    1) Πιστοποιητικό της N.E.R.: «Πιστοποιούμεν ότι ο ορφανός Χοβνάν του Ζαδίκ Φαρσαδιάν, εκ Καρά Χησσάρ, διεσώθη εν Τουρκία υπό της Αμερικανικής Περιθάλψεως Εγγύς Ανατολής και μετεφέρθη εις την Ελλάδα υπό της Οργανώσεως και ετοποθετήθη εις το χωρίον Νικήσιανη* του Πραβίου προς εργασίαν, τελών υπό την επίβλεψιν της Οργανώσεώς μας». (*σε άλλα έγγραφα: Καβάλα, Δράμα, Πράβι, Δοξάτο, Τσατάλτζα, Εδιρνετζίκ, Προσοτσάνη, Μουσθένη, Μεσορόπη, Ελευθερές, Παλαιοχώρι). [Πηγή 1, 4: Αρχείο Ι.Μ. Ελευθερουπόλεως, Γ.Α.Κ. – Τμήμα Καβάλας]

2) «Από τη σκοπιά του ποσοστού των ορφανών που εκπαιδεύονται για την αυτοσυντήρησή τους, αξιοσημείωτη είναι η περιοχή της Καβάλας, όπου έχουν συγκεντρωθεί πολλά αγόρια και κορίτσια μεγαλύτερης ηλικίας. Από αυτό το κέντρο περίπου το 50% των παιδιών έχουν τοποθετηθεί σε αγροκτήματα ή σε σπίτια στη βάση της αυτοσυντήρησης». [Πηγή: “Report of the Near East Relief 1923”, Washington 1924].

3) «Η Near East Relief δραστηριοποιήθηκε στην Καβάλα μετά την καταστροφή της Σμύρνης. […] Ένα άρθρο του περιοδικού New Near East του Ιουνίου 1923 αναφέρει ότι η Καβάλα επιλέχθηκε ως τόπος ορφανοτροφείου, επειδή ήταν ιδανικό μέρος για τη διδασκαλία της γεωργίας. […] Μέχρι τον Δεκέμβριο του 1923 είχαν τοποθετηθεί δύο χιλιάδες (2.000) παιδιά στο ορφανοτροφείο της Near East Relief στην Καβάλα». [Πηγή: Ιστοσελίδα της Near East Foundation (ανάρτηση της επιμελήτριας του Μουσείου, 2016)]

4) «Καβάλα, 1 Νοεμβρίου 1925 / Αγοράκια και κοριτσάκια της Περιθάλψεως Εγγύς Ανατολής, σας χαιρετώ.[…] Σε πολλούς από εσάς είμαι γνωστός, γιατί εγώ σας συνόδευσα στην Καβάλα και συνήντησα πολλούς από εσάς στα ορφανοτροφεία της Καβάλας, Τσατάλζας και Εντίρνετζικ. […] / Οφείλετε βαθείαν ευγνωμοσύνην προς την Ελλάδα, η οποία σας εδέχθη, οπόταν δεν είχατε καμμίαν εστίαν, και προς τους κατοίκους της, οι οποίοι είχαν την καλοσύνη και την φιλανθρωπία να σας δεχτούν στη χώρα των, στα σπίτια των. […] / Μ’ αγάπη, Ρ. Μ. Ντάβιτσον».

5) «Όταν  ήμουν στη Μακεδονία, ανάμεσα στα αγόρια που ήρθαν για τα αγροκτήματα ήταν και ο Yesnig. Στη διαδρομή μολύνθηκε ένα δάχτυλό του και όταν έφτασε στην Καβάλα το χέρι του ήταν πολύ πρησμένο. Ευτυχώς το χέρι σώθηκε σε νοσοκομείο της περιοχής. Ο Yesnig για να δείξει την ευγνωμοσύνη του, ζήτησε να εργαστεί εκεί χωρίς αμοιβή. Του δόθηκε μια κανονική δουλειά, την οποία εκπλήρωσε τόσο καλά, που ο γιατρός τον τοποθέτησε στο τμήμα των φαρμάκων, όπου είχε μεγάλη πρόοδο. […]  Τώρα φοιτά στη Φαρμακευτική σχολή της Βηρυτού». [Πηγή:  James L Barton, «Story of Near East Relief (1915-1930)», New York 1930]

[Εικ. αριστ.: Από το Μητρώο Αρμενίων Πραβίου, Γ.Α.Κ. – Τμήμα Καβάλας]

* 1922-2022. Εκατό χρόνια Εθνικής Μνήμης (τεκμ. 8/100)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου