Το πρόβλημα της ύδρευσης στους προσφυγικούς οικισμούς της επαρχίας Νέστου, δεκ. 1920

 Το πρόβλημα της ύδρευσης στους οικισμούς της επαρχίας Νέστου

(ανάρτηση στο FB, 16 Μαΐου 2022)*

«Τα κοινοτικά συμβούλια του Γιακά Χρυσουπόλεως [1] έχουσι καθήκον επιτακτικόν να ασχοληθώσι μετά σοβαρότητος και να υποδείξωσι εις το συμβούλιον του “Ταμείου των Κοινοτικών Περιουσιών” τα μαρτύρια άτινα υφίστανται οι κάτοικοι των συνοικισμών των εκ της παντελούς ελλείψεως ύδατος.

Λόγου δε γενομένου περί κοινοτικών περιουσιών των τέως εν Τουρκία τοιούτων, κρίνομεν σκόπιμον να αναφέρωμεν ότι οι 50% εναπομείνατες κάτοικοι της πάλαι ποτε ανθηροτάτης κοινότητος Νέας Εφέσου του Νομού Σμύρνης (ης η εκδικασθείσα περιουσία υποθέτομεν ότι δεν θα ήτο ελάσσων των 150.000 χρυσών τουρκικών λιρών) κατοικούσι ήδη εις τον Γιακάν Χρυσουπόλεως και έχουσι πληρέστατα δίκαιον να ζητήσωσι το μερίδιόν των, ίνα το χρησιμοποιήσωσι εις τας νέας αυτών κοινότητας.

Τούτο δε χωρίς να υπολογίσωμεν των εκ της Κοινότητος Τσανδώ και Δελλιωνών καταγομένων προσφύγων και κατοικούντων ήδη εις τους ιδίους Γιακάδες, οίτινες δίκαιον επίσης έχουσι να ζητήσωσι την αναλογίαν της Κοινοτικής περιουσίας διά τον ίδιο σκοπόν.

Εάν μάλιστα κατεβάλλοντο συντονισμέναι ενέργειαι των δύο Γιακάδων, δηλαδή από Καρατζάκιοϊ μέχρι Μποϊνού Κιζίλ (διότι και ο δεύτερος ούτος επίσης Γιακάς λίγο ή πολύ πάσχει από νερό) και από Κουρού-Δερέ μέχρι Μπεκλεμές [1], όπου η έλλειψις είναι καταφανεστέρα, ουδεμία αμφιβολία εναπομένει ότι τα αποτελέσματα θα είναι θετικότερα.[…]

Επιτακτική καθίσταται διά τας κοινότητας του Γιακά Χρυσουπόλεως η ασχολία εις το ζήτημα της υδρεύσεως, το οποίο αποτελεί ζήτημα ζωής ή θανάτου διά τους κατοίκους των.[2] Χρυσούπολις 5 Σεπτεμβρίου 1928,  Νεοεφέσιος»

[Πηγή: Από τον Τύπο της εποχής]. 

[1] Καρατζάκιοϊ = Πέρνη ▪ Μποϊνού Κιζίλ = Γέροντας ▪ Κουρού-Δερέ = Ξεριάς ▪ Μπεκλεμές = Διαλεχτό . Στο Γιακά της Χρυσούπολης ανήκουν οι οικισμοί: Αβραμηλιά, Αγαλάρ, Αγιόβουνο, Γέροντας, Γραβούνα, Διαλεχτό, Δουκάλιο (Πετροπηγή), Ζαρκαδιά, Πέρνη, Λιθοχώρι, Νέα Κώμη, Ξεριά, Παλαιά Κώμη, Παράδεισος.

[2] Η περιοχή του Σαρή Σαμπάν (Χρυσούπολης) αντιμετώπιζε μεγάλο πρόβλημα ύδρευσης. Όπως αναφέρεται και στην 11η έκθεση της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (Société des Nations, "L’Etablissement des Refugiés en Grèce" / Κοινωνία των Εθνών, "Η εγκατάσταση των προσφύγων στην Ελλάδα", Γενεύη 1926, σελ. 75), οι Τούρκοι κουβαλούσαν ανέκαθεν νερό με τα υποζύγια από μακρινές περιοχές και την πρακτική αυτή αναγκάζονταν να εφαρμόζουν και οι πρόσφυγες.

---------------

* 1922-2022. Εκατό χρόνια Εθνικής Μνήμης [τεκμ. 18/100]