Για τη δική μας Νάνσυ Χόρτον...
(σημείωμα στο FB, 20 Φεβρουαρίου 2016)
Απόσπασμα από κείμενο που
δημοσίευσα στις τοπικές εφημερίδες μετά τις εκδηλώσεις για την "Ημέρα
Μνήμης" 2009 του Συλλόγου Μικρασιατών της Καβάλας, στις 13-14 Σεπτεμβρίου
2009.
“Οι εκδηλώσεις των
πολιτιστικών συλλόγων έχουν συνήθως μικρή εμβέλεια και το ενδιαφέρον τους
περιορίζεται στις τοπικές κοινωνίες. Γι’ αυτό και μας εξέπληξαν τα τηλεφωνήματα
και τα ηλεκτρονικά μηνύματα από συλλόγους και μέσα ενημέρωσης άλλων πόλεων, από
την Κομοτηνή μέχρι την Αθήνα. Ακόμη περισσότεροι ήταν αυτοί που μας ζήτησαν
υλικό και φωτογραφίες.
Το ότι όμως θα δεχόμασταν συγκινητικά μηνύματα και συγχαρητήρια από ομογενείς της Αμερικής, αυτό δεν το περιμέναμε! Ούτε βέβαια μπορούσαμε να φανταστούμε ότι αποσπάσματα από την εκδήλωση της 13ης Σεπτεμβρίου, στο Αμφιθέατρο του ΤΕΙ Καβάλας, θα προβάλλονταν -όπως μάθαμε- από ελληνικά τηλεοπτικά μέσα των ΗΠΑ. Πώς έφτασαν εκεί; Ακόμη το ψάχνουμε!
Όλα βέβαια
οφείλονται στο όνομα Χόρτον και σ’ αυτή την υπέροχη κυρία, τη Νάνσυ – Φίλη
Χόρτον, που τιμήσαμε στις φετινές εκδηλώσεις της «Ημέρας Μνήμης» για τη
Μικρασιατική Καταστροφή.
«Έχει Τούρκους
στην Καβάλα»; Αυτή ήταν η πρώτη της ερώτηση, όταν την υποδεχτήκαμε στο
αεροδρόμιο. Την καθησυχάσαμε. Της είπαμε ότι εμείς κάνουμε κάθε χρόνο εκδρομές
στις αλησμόνητες πατρίδες, στην Τουρκία, ότι φέτος επισκεφτήκαμε και την
αγαπημένη γενέτειρά της, τη Σμύρνη, ότι οι άνθρωποι μας αντιμετωπίζουν φιλικά,
ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Χαμογέλασε και μας αποστόμωσε: – «Εσάς δε σας
λένε Χόρτον». Ακόμη φοβάται. Οι επώδυνες μνήμες του μικρού κοριτσιού παραμένουν
ζωντανές μέσα της...
Ο λόγος της πάντα
για τον πατέρα της, για τη λατρεία του προς κάθε τι ελληνικό, για τον τιτάνιο
αγώνα του στη Σμύρνη. Αλλά και για το παράπονό του: Ήθελε να εκδοθεί και στα
ελληνικά η «Μάστιγα της Ασίας», το βιβλίο που αποκάλυπτε το αποτρόπαιο πρόσωπο
της τουρκικής πολιτικής και στιγμάτιζε την απανθρωπιά των δυτικών κυβερνήσεων.
Το ζήτησε, μας είπε, από τον ίδιο το Βενιζέλο, για να πάρει την απογοητευτική
απάντηση: «Δεν είναι σωστή κίνηση». Βλέπετε, δεν έπρεπε να διαταραχθούν οι
προσπάθειες της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, αυτές που οδήγησαν στο «Σύμφωνο
ελληνοτουρκικής φιλίας» του 1930.
Δραστήρια και
αεικίνητη, παρά την ηλικία της. Έβγαλε άνετα όλη την ξενάγηση στον αρχαιολογικό
χώρο των Φιλίππων, από το Οκτάγωνο μέχρι το Θέατρο, και κάθε τόσο μας ρωτούσε
αν κουραστήκαμε! Έπαιρνε ενέργεια, μας είπε, από το θαυμάσιο αυτό χώρο.
Της άρεσαν πολύ οι
εκδηλώσεις του Συλλόγου Μικρασιατών, το κατάμεστο αμφιθέατρο, οι ομιλίες, τα
τραγούδια της χορωδίας, το αποθεωτικό χειροκρότημα του κόσμου στην είσοδό της.
Ευχαριστήθηκε από την παρουσία και τα ζεστά λόγια του Δημάρχου. Με ευχαρίστησε
και μένα για την ομιλία μου,* μου είπε κι άλλα τιμητικά. Είκοσι χρόνια ομιλητής
σε συνέδρια και άλλες συναντήσεις, πρώτη φορά ένιωσα τόσο όμορφα…
Στο τέλος της
εκδήλωσης βρέθηκαν πολλοί δίπλα της για να της πουν δυο λόγια και να
φωτογραφηθούν μαζί της, υπέγραψε και βιβλία. Τα υπέμεινε όλα αγόγγυστα. Φάνηκε
να τα απολαμβάνει, όπως και τα εδέσματα των μπουφέδων που ετοίμασαν οι κυρίες
του Συλλόγου. Μείναμε μέχρι αργά στο φουαγιέ του Αμφιθεάτρου του ΤΕΙ, μαζί μας
και πολλά μέλη του Συλλόγου, γίναμε μια μεγάλη παρέα. Μαζί και ο Απόστολος, ο
δάσκαλος της χορωδίας μας, που με την υπέροχη φωνή του της αφιέρωσε δύο συγκινητικά
τραγούδια για τη Σμύρνη.
Έχετε πολύ ωραία
πόλη, μας είπε. Είναι σα ζωγραφιά! Ήθελε να μείνει κι άλλο στην Καβάλα, αλλά
την περίμεναν στο Αμερικανικό Κολλέγιο της Θεσσαλονίκης και μετά στην Αθήνα.
«Να με ξανακαλέσετε…”.
-------
* Βλ. “Ο George Horton γενικός πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη, 1911-1922”, Ομιλία του Κυριάκου Λυκουρίνου στην εκδήλωση του Συλλόγου Μικρασιατών Καβάλας για την "Ημέρα Μνήμης" 2009 (Αμφιθέατρο ΤΕΙ Καβάλας, 13-9-2009, παρουσία και της Νάνσυ Χόρτον) στο https://lykourinos-kavala.blogspot.com/2016/12/george-horton-1911-1922.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου